Golferselleboog
Wat is een golferselleboog?
Een golferselleboog is een relatief veel voorkomende blessure die pijn veroorzaakt aan de binnenkant van het ellebooggewricht.
De groep spieren aan de voorkant van de voorarm (de handpalmzijde) worden de armflexoren genoemd. De functie van deze spieren is het buigen van de pols en de vingers. De armflexoren hebben een gezamenlijke aanhechting op de binnenzijde van de elleboog. Ze hechten zich hier aan op het bot via een pees.
​
De Golferselleboog is een aandoening waarbij er schade is met navolgend ontsteking en degeneratie aan de pees die vastzit aan het bot van de binnenzijde van de elleboog. Dit komt meestal door graduele slijtage en scheurtjes geassocieerd met overbelasting. De aandoening kan echter ook ontstaan door een specifiek trauma.
Afspraak maken
Wil jij meer weten of een afspraak maken laat dan jouw gegevens achter op het aanmeldformulier en wij bellen je zo spoedig mogelijk terug.
Je kunt ook bellen naar 050-3182164 of mailen naar receptie@medisupport.nl
Oorzaken
In tegenstelling tot de naam, is golfen geen vereiste om deze aandoening te krijgen. Feitelijk wordt de golferselleboog meer gezien bij mensen die niet aan golf doen, dan mensen die deze sport wel beoefenen. Personen ontwikkelen deze aandoening typisch door activiteiten waarbij er herhaalde pols buiging tegen weerstand wordt vereist of bij activiteiten waarbij herhaalde grote knijpkracht nodig is.
Activiteiten die de bovenstaande eigenschappen kunnen bevatten zijn:
-
Golf
-
Tennis (voornamelijk bij het slaan met topspin)
-
Squash
-
Badminton
-
Schilderen
-
Houthakken
-
Metselen
-
Herhaald een schroevendraaier gebruiken
-
Breien
​
Deze aandoening treedt vaak op na het plots stijgen van activiteiten die belastend zijn voor de armflexoren of door veranderingen in de huidige activiteiten (bijvoorbeeld een nieuwe tennisslag of nieuw racket gebruiken).
Soms, kan deze aandoening zich ook plotseling ontwikkelen. Dit komt dan meestal door een krachtige beweging waarbij er veel kracht of veel grijpkracht wordt gevraagd van de arm.
Een blessuregeschiedenis met pols-, elleboog-, schouder- of nekklachten, kunnen een verhoogde kans geven op het ontwikkelen van een golferselleboog.
Wat zijn tekens & symptomen
De symptomen geassocieerd met een golverselleboog ontwikkelen zich meestal gradueel over verloop van tijd. In het begin zijn de symptomen meestal aanwezig in de vorm van pijn na een zware activiteit. Deze klacht is vaak aanwezig vlak na het ’s morgens wakker worden. Personen met deze aandoening ervaren gewoonlijk pijn gelokaliseerd op de elleboog, 1-2 cm onder het uitstekende bot aan de binnenzijde van de elleboog. Deze pijn neemt toe indien men stevig op deze regio duwt. Soms kan de pijn ook uitstralen naar de arm toe.
​
Meestal voelt de pijn tijdens activiteit scherp aan. Soms kan deze geassocieerd zijn met pijn in de schouder, nek en bovenrug pijn aan dezelfde zijde van het lichaam.
​
Personen met deze aandoening ervaren vaak een toename in pijn tijdens dagelijkse activiteiten, zoals het optillen van een beker, omdraaien van een deurknop, openen van een pot, een hand schudden, boodschappen tillen of tijdens het sturen van de auto. Ook kan men voornamelijk ’s morgens last hebben van een stijf gevoel in de elleboog.
Onze behandelmogelijkheden bij golferselleboog
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Meestal is een anamnese in combinatie met een klinisch onderzoek van de fysiotherapeut, voldoende om tot de diagnose te komen. Verder onderzoek zoals echografie kan in vele gevallen deze diagnose bevestigen en het beloop van de therapie beoordelen.
​
Wat is de prognose
Met gepaste behandeling kan het binnen een aantal weken herstellen. Bij meer ernstige en chronische gevallen, kan herstel tot wel 6 maanden duren.
​
Gefocusseerde shockwave therapie (FSWT)
Als de verkalking niet spontaan oplost, kan geprobeerd worden om het oplossingsproces te versnellen door met gefocusseerde shockwavetherapie (FSWT) op de verkalking te schieten. Door de shockwavetherapie wordt de doorbloeding gestimuleerd en er wordt een regeneratieproces op gang gebracht door het lichaam zelf, specifiek in de diepte alleen op de aanhechtingsplaats van de pees op het bot.De behandeling is niet pijnloos, maar kan direct na de behandeling wel voor pijndemping zorgen. Middels echografie kan het proces in de gaten worden gehouden, tevens dient echografie voor de juiste plaatsbepaling voor de shockwavetherapie.